Followers

Wednesday, September 29, 2010

Good-Bye Dexter


Dexter. Jan 25, 2000 - Sept 29, 2010

I named you after a crazy cartoon character. We spent the last 10 years growing old together. From the day you were given to me as a puppy until the very last minute we were together, you have been the malambing puppy who always has a smile for me. And I will miss that welcoming smile. You have been very loyal even though I haven't really taken good care of you. But because you have become uncomfortable and I know you're in pain whenever you move due to your age and unkown ailments, I believe it was best to finally put you to sleep. It was painful for me to do this. But it was painful for me as well to see you ache everyday. You were not happy so I know it was time.

I will miss your brown eyes; the way you tap my hand with your nose to tell me you wanted me to pet you, the way you bite your chain when we go out for a walk; the way you lean on my leg when you wanted to be hugged; when we watch the fireworks together every New Year's eve; and many other things.

I'm sorry. And thank you for the years you were with us my dear loyal, happy and smiling puppy. You will always be my baby Dexter. You will have a new life at the Rainbow Bridge. A healthier and happier one.

Farewell.

Monday, September 27, 2010

Plan C

Boyfriend was out of town last weekend. So I had to make sulit my weekend without him. Ang hirap palang mag-isip ng gimmick kapag walang Fafa. Heniwei, Plan A was attend a friend's party in the village. Ok na sana kung hindi lang siya nagkasakit. So that got crossed out. Plan B was get a massage at my favorite spa in Quezon Ave. Yes, alone because it's a ME weekend! ME ME ME ME! And Plan C was attend a blogger's birthday party at a bar in West Ave. At dahil konting tambling lang ang layo ng Quezon ave sa West ave., tinuloy ko na si Plan C at magpamasahe na lang after. Killing 2 birds with one kembot, kumbaga. Masaya naman. As in ang SUHYUH-SUHYUH!. May dance portion pa ng limang diwata na makakabasag sa mahiwagang krystal ng mga discreet. Ma-upload nga sa X-Tube mamaya. ECHOZ! At wow, may beer. Sheht. What is kryptonite to my system lang naman di ba? I'm not sure how many bottles of beer I had. Magiging ok naman sana ako kung hindi dahil sa jowa ng someone-someone na nagtatagay ng Soju. Mixing drinks is BAD kaya. Sino kaya yun???? Kaninong jowa yan?? Sinez keyez??? Ahaha Ahaha. (I know you read my blog, P... ahahahaha). Ang ending, nakatulog ako sa isang room sa bar at di na natuloy ang Plan B. Ang bad trip pa, nagsuka-suka pa ako sa banyo. Nuhkuhkuheeyuh! Salamat nga pala sa McGuardian Angel for showing me the way... To the banyo! Pagkagising ko, umagang kay bonga na. As in 8:30am na. Buhay puta lang naman, di ba? Mas nahuli pa akong nakauwi kaysa may-ari ng bar na doon din daw nakatulog na lasheng. Tama ba yun? Tapos pagkalabas ko nakatambay sa kanto yung mga masahista ng katabing masahian.

"Boss, masadz?"

Smile na lang ako, parang girl sa commercial ng Philippine airlines (shining throoooough...). Tweetums levels pero warak naman ang puke.

Quezon ave to Alabang in 30 mins at para akong nag-drop ng Vallium sa lagay na yan. Kung may nasagasaan ako, sorry na lang po. 9:10am nakauwi ako ng bahay. Nakita ako ng maid.

"ay sir, ngayon lang kayo naka-uwi."

"Hindi! Nag jogging ako!"

Naka jeans at sneakers ako, kamusta naman.

Pagdating ko sa kwarto, inom agad ako ng Biogesic (ingat!) at Vitamin C. HELLO HANGOVER! Hay pucha. Yun lang.

*****

I haven't been blogging lately kasi heavy-gat ang haggard level ng buhay ko ngayon. As in busy-busyhan ang lola mo. Actually, dati na akong haggard. Pero ngayon bongang haggard na. AS IN. But I put up a photo blog site na everyday may post ako. Mga kuha mula sa mga bakasyon, kachorvahan, at eklavus. Nage-enjoy din ako sa Twiiter lately dahil ang dami pa lang entertainment doon. Kaloka ang mga news. Intriga.

That's it for now. Lunch break lang ako ngayon. Fly na!

Friday, September 10, 2010

Kinarir ko Kagabi

Heto ang kinarir ko kagabi. Pumili ako ng ilang litrato na kinuha ko mula sa taong 2008 (not necessarily my best photos, ok?) at ginawan ko ng video. Medyo haggard kasi nagbilang pa talaga ako ng beats sa music pero ok lang kasi nakakatuwa. And in a way, nabalikan ko din sa aking photo gallery ang mga litrato ko sa year na yun.

Dali panoorin ninyo mga beckies bago i-delete ng youtube yung video for violating terms of service. Hehehe.

Sorry, low res ang vid. =(


Wednesday, September 8, 2010

Va, as in Vangungot.

Para akong engot pero noong isang gabi napanaginipan ko ang camerang ito.



Anong ginagawa ko sa camera sa panaginip ko? Sa totoo lang, hindi ko na matandaan. Pero yung nararamdaman ko sa panaginip na yun ay super happy. Ewan ko ba. Siguro it's a sign na PWEDE NA AKONG MAG UPGRADE! Naka dalawang entry-level DSLR na ako and I think it's about time na bumigat-bigat nang konti ang camera ko.

Ahaha ahaha.

I originally thought of getting the 7D kaso MAHALIA FUENTES. My sister-in-law has one eh heller mayaman naman yun. She bought it in HK. She offered me last month to buy one unit in Hong Kong for me kaso masikip sa dibdib ko that time ang gumastos nang isang bagsakan at in cash kahit ba na mas mura pa siya sa Pilipinas. HENIWEY, ang habol ko lang naman doon ay yung built-in wireless flash transmitter. It's so bongga! I have Speedlites 480 and 580 kaya transmitter at nude model na lang ang kulang, da va?

CHOZ sa nude model.

And then it was announced that the 60D will also have that feature kaya ngayon inaambisyon ko na lang with all my might and all my beauty na bilhin ang camerang yan kapag lumabas dito sa Pilipinas. Mahal pero mas mura kaysa 7D. Tipid na muna nang konti para hindi masira ang budget. Si Hani bibili din kaya dapat manahimik din siya sa gastos.



ISO 6400... I wonder how that will turn out.



Swivel LCD chorva. It's so prosumer. Parang S2 IS. Ang chaka. But keber. I always shoot with the view finder anyway.



This is what I will be buying. Camera body lang since I have my own collection of lenses.

Hay nako hay nako hay nako. Nae-excite talaga ako.

Sunday, September 5, 2010

Gulay

Naglalakad ako patungo sa meet-up place namin. Sa kanto ng Orosa at Nakpil. Ayun siya, naka maong at dark green T-shirt na sa sobrang hapit, wala nang mapagtaguan ang mga utong niya. At heto ako, dark jeans, shirt na de-cuello at naka-tuck, 23 years old at marami pang buhok sa ulo. Kinakabahan ako dahil sa mga nakaraang mga EB, minamalas ako. Kung hindi man chaka, ay chakang effem naman.

Maganda ang boses ni Adrian sa telepono. Sabi ko sa sarili ko ok lang kung mukhang monster ang date, wag lang monster na naka make-up at makembot.

“I’m 30 years old, a lawyer. I play basketball.”

Winner. May bongang trabaho. Hindi ako hihingan nito ng load.

Natuwa naman ako sa EB ko. Hindi siya baklitang level falayfay. Straight acting siya. Hindi siya mukhang monster. Sa katunayan isa siyang walking yummy. Naririnig kong minumura ako ng konsyensya ko.

“Putang ina, lucky girl ka. Minsan ka lang makakita ng baklang yummy, wag ka nang maarte. Diz iz it. Diz iz really it!! Ihain mo na ang bibingka mo para makain na. Now na!”

Pero siyempre dapat behave ako tulad ng pagkakakilala niya sa akin.

Lumapit ako sa kanya. Nagkatinginan kami. Nagkangitian. Nagtawanan. Naghalakhakan. At sa lagay na yan, hindi pa kami nag-uusap. Kilig lang. O di ba, ang bakla?

Nag dinner kami malapit sa kung saan kami nagkita. Medyo nagkailangan kami noong una. Iba din yung kaharap mo na dating nakakausap mo lang sa chat at sa telepono. Pero ramdam ko ang paglalandi niya sa akin. Yung kanyang “masarap ang may katabi sa kama.” Ang mga “sana kasama kita kanina habang umuulan.” At ang “masama sa katawan ang itlog na maalat pero masaraaaaaap.” Ako naman hangang ngiti at tawang kolehiyala kasi virginal effect.

ECHOS.

Kinain niya ang manok niya. Kinain ko ang beef ko. Tinikman niya ang beef ko. Tinikman ko din ang chicken niya. Pucha, hindi ko makalimutan ang sarap ng chicken niya dahil sinawsaw ko sa ngiti niyang matamis.

ECHOSSSSSSSSSSSSSSS.

Nag cake siya. Nag ice cream ako. Tinikman ko ang cake niya. Dinilaan niya ang ice cream ko. At doon. DOON naramdaman kong lutung-luto na ang bibingka ko. As in READY na po direk, action na!

Habang humihigop ako sa mainit na tsaa, bigla niyang hinawakan ang kamay ko. Napatingin ako sa paligid. Na-conscious. Kinabahan. Nahiya. Tinanong niya ako kung bakit.

“O bakit, nahihiya ka ba?”

“Oo, nabigla ako.”

“Ok lang ‘to. Malate ito. Puro bisexual dito. Bisexual tayo.”

“Correction. Malate ito. Puro bakla dito. Bakla tayo.”

Tapos kinurot niya ako sa pechay. Nag-giggle ako na parang gurl.

“Hihihihihihi.”

Natawa siya. Tinanong ulit niya ako.

“Ngayong nagkita na tayo, gusto mo pa ba akong kayakap buong gabi? Kasi... I like you.”

Sa puntong ito para bang naglevitate ako nang 1 inch, Mary Poppins levelz.

“Sige. I like you too.” Shet. Ang chaka ng sagot ko. Nagmadali kami sa pagbayad para maka-alis na sa restaurant at naka pila na ang mga bakla sa labas.

“My car or your car?”

Kunwari nag-isip ako pero sa totoo lang tinatamad akong mag drive.

“Kotche mo na lang.” Wala naman problema kay attorney.

Maganda ang kotche niya. Maayos sa loob. Pero amoy clorox. Why kaya? Uhm. Habang nagmamaneho siya, hinawakan niya kamay ko. Kinilig ako kasi first time kong maranasan na ipag-maneho ng poging date habang hawak ang kamay. Kasi nga minamalas ako sa mga previous date ko laging walang wheels. Dinala niya ako sa Pasay at nag check-in sa isang drive-in motel.

Napansin kong kabisado niya ang kwarto. Alam niya agad kung saan ang banyo, nasaan ang cabinet, nasaan ang remote ng TV, at nasaan ang mga towels. Parang tour of the love nest, di ba?

“Ligo muna tayo tapos mamaya magyakapan tayo.”

Putang ina lang naman di ba? Kinilig ako kay pogi nang bongang-bongang-bonga. Feeling ko ang ganda-ganda ko nun talaga.

Sabay kami naligo. Naghalikan kami. Shet, sarap. Tapos nagbastusan kami. “Bastusan mo ako, shet ka, bastusan mo ako,” sigaw ng konsiyensya ko. Sinabon niya ang mga bahagi ko na dati-rati yaya ko lang ang maaaring magsabon noong sangol pa lang ako. First timer ako kaya NA-KA-KA-LO-KA!

Pagkatapos mag-towel, hubad kaming lumabas ng banyo pero pinigilan niya ako sandali.

“Akala ko ba magyayakapan tayo? Yakapin mo nga ako, Felipe,” pangiti niyang sinabi. Tanginaaaaaaaa, natunaw talaga ako sa ngiti niya, pramis.

Niyakap ko siya. Tapos naghalikan. Napunta sa laplapan. Tapos tinulak niya ako sa kama. Naglaplapan nanaman. Tapos nagkainan at nagdilaan. Nagdilaan at nagkainan. Name it, I ate it. Nagbaliktaran. Nagtablingan. Nagkiskisan. Nagmurahan. Sa kaliwa! Sa kanan! Sa taas! Sa baba! Sa pula! Sa puti! Sa gitna ng kainan at dilaan, saksi ang nakabukas na TV sa pagpatong ng dalawang itlog na maalat sa bagong lutong bibingka.

Niyakap niya ako sa likod habang nakahiga sa kama.

“Masarap yung ganito, ‘no? Sana laging ganito na lang,” comment niya. Sa akin naman, masarap ang lalakeng yummy. Sana laging lalakeng yummy na laaaaaaaaaaaaang! Natulog kami nang sandali tapos nagbihis kami.

Pasikat na ang araw nang ihatid niya ako sa kotche ko. Bago ako bumaba, hinalikan niya ako at niyakap.

Charap!

Nang makababana ako sa kotche, tinanong ko siya.

“Gusto mo bang mag-breakfast?”

Umiling siya. “Ay, di pwede eh. Nagmamadali ako. Baka late na nga ako, eh.”

“Bakit, saan ka pupunta?”

“Sa airport. Susunduin ko pa yung girlfriend ko.”

Nag-paalam ako at yun na ang huli naming pagtatagpo. Nabigla ako. Girlfriend? Iniwasan ko na siyang i-text o tawagan and I think he got the point. Oo, kumakain siya ng gulay. Makulay ang buhay sa sinabawang gulay. Pero aminin niya, mas masustansya ang pechay ko.