Followers

Friday, February 4, 2011

Silver Swan

Walang duda, I have very low self-esteem. Pakiramdam ko kasi napaka pangit kong tao. Well, slight lang naman. Noong bata pa ako, pagkagising ko sa umaga, nagugulat ako sa sarili ko kapag tumitingin ako sa salamin.

"Ngyak may shokoy!"

Ako lang pala yun.

"Ngak may shyoke!"

Korek ka diyan bakla.

Feeling ko talaga nang magsabog si Yahweh ng kagandahan at kapogihan sa Alabang, ina-assemble pa lang ako ng mga magulang ko sa kung saang motel sa Pasay noong Martial Law. Siguro yung dapat na naging pogi parts ko naging mantsa na lang sa bedsheet.

Tongino, ang chaka-chaka ko. Tapos sa panahon pa ng pagbibinata, dumating ang mas matinding pandidiri sa sarili nang dumating din ang mga tigidig sa mukha. At dahil mukha akong bubble wrap, trinato ko din ang mukha ko nang ganun. Putok, kutkot, gasgas. More kutkot more fun. More putok, more fun too! Sa sobrang fun, lingu-lingo naglilinis ako ng salamin sa banyo (eewwwww...!). Kaya pagtanda ko mukha na akong scotch brite na kinakayod sa pwet ng kaldero.

Mmmmm... Pwet...

Tapos kulot pa ako. Tapos hindi pa ako maputi. Tapos may astigmatism pa ako. Tapos may braces pa ako. Tapos hindi pa ako tumangkad. Tapos ang bobo-bobo ko pa sa school. Tapos lahat ng anak ng mga amiga ng nanay ko matatalino. Tapos wala pa ako hilig sa sports. Tapos cellist pa ako sa high school orchestra. Owenongayon? Eh kasi hindi cool maging orchestra member. Eh kasi lahat ng members ng orchestra namin puro NERD. Eh kaso ako lang ang hindi nerd kaya outcast din ako doon. Tapos ang payatut ko pa tapos lagi akong inuutusan ng mga teacher kasi madali akong utuin tapos hinaharass ako ng PE teacher kasi hindi ako marunong magbasketball tapos hindi ko pa matapos yung project sa work education tapos bumagsak pa ako sa chesmistry tapostapostapostapos potahshet!!!

Tinatanong ko sa aking sarili kung bakit... Bakit naging matsa sa bedsheet yung pogi parts ko? Hu-why oh hu-why? Sayang yuuuuuuun. Kasi si lolo poging chekwa na maputi at matangkad. So alam mo yun? Namana ko dapat. May pag-asa sana eh. Yung mantsa sa bedsheet yun. Yun 'yon, eh!

Well anyway, no use to cry over spilled sperm cells, ganito na ako.

Lumaki akong mahiyain. I got through college with this psychological defect. Hindi naman siguro ako naging psycho case dahil marami-rami din naman ang mga naging kaibigan ko.

Madalas pa nga sila umuutang sa akin, eh.

Alam ko namang mababayaran din nila ako.

Someday.

(pabulong) someday.

Chos.

(Tangina niyo! Mga hudas! Ayheychu ayheychu ayheychu... Huhuhu...)

After college, life was a bit better for me. Natuklasan kong kaya ako naloloka sa classmate kong si Steve dahil isa nga pala talaga akong... Diyosa.

Sa paglipas ng panahon, unti-unti kong natatangap ang sarili ko dahil sa unti-unti na rin akong natatangap ng mga taga lupa. At sa paglipas din ng panahon, lumalakas din ang aking powers. Natutuklasan ko din na may mga katangian ako na nagugustuhan ng ibang mga entities.

"You have a nice smile, Felipe"

"Ganda ng telephone voice mo."

"I like the fact that you're drama-free. Let's meet up again this week."

"You're funny. I like talking to you."

"You entertain me with your pictures."

"I like the way you kiss."

"Everything about you is interesting."

"Ang galing mong chumupa! Ooooh... Ahhhh... Hay jusko... lord... Ang charap... dude, bro, pare... 'te... Shotangina mez.... Aye carambaaaaa..."

Mas matanda na ako ngayon. Mas kalbo na rin, pamana ng lahi ng lolo ko na sana naiwan din sa punyetang bedsheet na yan. Pero kahit na sabihin pa noong isang self-righteous na Atenista (na hinding-hindi magiging object ng aking maturbation dahil di din naman siya pogi... AMBISHOZAH!) na pangit daw ako dahil bitter ocampo siya na ako ang pinili ng Hani ko na boyfriend ko na for more than 3 years (pinatawad ko na siya, pramis), alam kong hindi true yan...

...dahil alam kong mahaba ang hair ko...

...dahil ako... Ako ang diyosang dumila sa mga itlog ng mga pogi at hotness ng mga batis ng E. Rodriguez at Harrison street!

Kaya kung feeling mo chaka ka, STOP, LOOK and LISTEN. Baka naman hindi totoo at na emphasize lang sa FEELING. Meron kang something na pwede mong pahinugin sa panahon. At malay mo (malay niya, malaysia, truly asia), mapapasa-iyo ang powers ng Castle Gay Skull.

May the force be with you... 'te!

13 comments:

  1. hoy cute ka kaya!LOL

    pero inpernes natawa ako sa baklang baklang entry na to hahaha!

    ReplyDelete
  2. same here. after college lang akez namukadkad. feeling ko nga late bloomer akez. anyway, si atenista bang yan ay naghahatid ng ngiti sa mga beki dahil sa kanyang charm and wit? i doubt it.

    ikaw na! :)

    ReplyDelete
  3. ikaw na ang swan! black swan! chos!

    ReplyDelete
  4. hehehehe... i like this one..
    nakaka-brighten up nga isang friday morning..
    at ikaw na talaga ang mahaba ang buhok! ^_^

    ReplyDelete
  5. haha matatawa ka na, kapupulutan mo pa ng mantsa sa bedsheet este aral.. haha

    ReplyDelete
  6. 'no use to cry over spilled sperm cells'

    panalo ang linya na 'to!

    ReplyDelete
  7. I can so relate! I'm not alone din pala, hihihi... Based on your previous blog posts, kala ko you have more tendency na maging bully. :)

    ReplyDelete
  8. ang bilis ng pangyayari. haha. teka, basahin ko nga ulit.

    ReplyDelete
  9. I super-duper love this post!

    Cute ka kaya! :-)

    ReplyDelete
  10. wahahahahaha,...hindi ako makahinga sa kakatawa dito sa hinayupak na ipinagdasal mong kasayasayan mo kaibigan...baka naman masyado lang iksayted sila Mama at Papa mo kaya hindi napansin yung naiwan sa bedsheet ay isa palang poging kaanyuan mo..pero ok na rin total marami ka naman mga tagahanga at kaibigan lalo na sa oras ng panghihiram ng pera na walang bayaran...


    Windel

    ReplyDelete
  11. Wow, this is the funniest post I've read so far today.

    Awesome entry! Nahirapan ako sa una dun sa mga gay linggo pero I was able to endure. haha

    ReplyDelete